Hartelijk welkom op mijn Zuid Afrika blog, waar je mijn reisverhalen naar Zuid Afrika kan terugvinden. De eerste verhalen dateren van 2012 en daarvoor moet je helemaal naar onder blijven scrollen. Mijn reizen staan steeds in het teken van mijn passie en hobby, nl. paragliding.
Veel leesplezier !
Vanochtend na het ontbijtbufffet ben ik uitgecheckt bij het Windsor hotel en richting Kaapstad gereden. Ik had de weersvoorspellingen nog nagekeken en door de voorspelde NW wind zat er misschien nog een vluchtje in vanaf Signal Hill. Maar toen ik Kaapstad naderde zag ik dat de wolken al tegen de helling waren geplakt en rolde ze er over heen.
Grijze mist en wolken op de startplaats van Signal Hill.
Op de landing was er geen beweging en toen ik boven op de startplaats toekwam zat het daar potdicht. Tijd om nog wat de toerist uit te hangen en vooral nog te genieten van de zon. Met o.a. een bezoek aan V&A waterfront, Camps Bay en het cable car station van de Tafelberg.
Het stadium.
De Nobelprijs winnaars.
De Tafelberg op de achtergrond.
Camps Bay.
Het was opnieuw een erg leuke vakantie met leuke vluchten en waar ik weeral fantastische plekjes heb bezocht.
Er was een kleine kans dat ik nog een vlucht zou kunnen maken vanaf de take off van Hermanus.
Startplaats Hermanus.
Ik had afgesproken met Grampa Dave, de locale piloot. Nadat ik hem had opgepikt, zijn we naar de startplaats gereden. De wind was toen nog erg Oost en vooral erg vlagerig. We hebben een tijdje gewacht en de condities opgevolgd, maar er zat weinig beterschap in. Na de koffie leek het te beteren. De cyclussen waren goed, maar tussenin veel te veel crosswind. Na de lunch heb ik nog de toeristische plekjes bezocht. Er was nog hoop op een avondvlucht. De wind was in de loop van de namiddag meer naar ZZO gedraaid maar was niet sterk genoeg om te kunnen soaren. Ik ben in de late namiddag toch gestart en heb een kort vluchtje gemaakt met landing aan de Old Boys Club. Grampa Dave heeft mij komen ophalen en dan zijn we gelijk opnieuw naar de startplaats gereden. De condities zagen er nog vrij goed uit. De wind was opnieuw aangetrokken zodat Grampa Dave nog een korte vlucht heeft gemaakt. In de lucht was het vrij turbulent omdat de oostenwind opnieuw doorbrak. Na de landing was het tijd voor de “after flight beers” en hebben we ook nog onze honger gestild. Toch nog blij dat ik vandaag heb kunnen vliegen.
Een vluchtje in 10 foto’s weergegeven.
Vanochtend na het ontbijt in de cottage aan het strand van Noetzie, zijn we vertrokken richting Wilderness om er nog een vlucht te maken vanaf de map. De condities zagen er opnieuw hetzelfde uit met na de middag een stevig aantrekkende wind. We waren nog veel te vroeg op de startplaats aangekomen, want de wind was nog erg zwak. De piloten die vertrokken konden enkel maar wat krabben langs de helling maar moesten uiteindelijk allemaal gaan landen op het strand. Na nog een hele tijd wachten trok de wind toch al wat meer aan zodat James vertrok. Maar het was moeilijk om boven te blijven omdat de windrichting meer en meer draaide naar een oostelijke richting. Uiteindelijk ben ik dan ook met cross wind vertrokken, maar het was onmogelijk om boven te kunnen blijven. Door de oostenwind was het bovendien erg bokkig en turbulent, zodat ik maar gelijk ben gaan landen.
Take off.
Boomlanding van een Duitser.
In de finale van de landing.
Na de lunch ben heb ik afscheid genomen van James en ben vertrokken richting Hermanus. Een tocht van meer dan 300 km.
Onderweg naar Hermanus.
Ik ben nu ingecheckt voor twee dagen in het Windsor hotel, waar ik ook vorig jaar verbleef. Morgen zou het hier moeten vliegen. Afwachten of de wind wil meewerken.
Ik had met James afgesproken om nog een vlucht te maken vanaf de map. De voorspellingen zagen er immers goed uit met na de middag een aantrekkende windkracht. Op de startplaats aangekomen moesten we nog geruime tijd parawaiten. De wind zat op de oceaan, maar wou maar niet aan land komen. Tot we het windveld met de witte schaapjes plotseling zagen naderen. Op nog geen vijf minuten tijd begon het te blazen op de startplaats. We zijn nog net kunnen starten, maar door de krachtige wind hingen we helemaal stil boven het strand. Het was te gevaarlijk zodat we de versneller hebben ingetrapt en veilig op het strand zijn geland. Na de lunch ben ik met James meegereden. Hij logeert bij een oude vriend in een cottage aan het strand van Noetzie. Een ongelooflijk prachtig verscholen plekje waar je enkel met een 4×4 kan geraken. Er is geen elektriciteit en waterleiding en ook helemaal geen connectie met het GSM netwerk. We zijn eerst nog gaan kajakken op het ongerepte water van de Lagoon en daarna genoten van een heerlijke braai.
In het midden van de foto de cottage waar ik verbleef.
Kajakken op de lagoon met ongerepte natuur.
Braai.
Na de zonsondergang was het genieten van de melkweg, die pal boven ons hoofd hing en het spotten van satellieten die voorbij vlogen.
Meer info over Noetzie: http://www.noetzie.co.za/history-of-noetzie/
Nadat ik gisteren meer dan vier uur heb gevlogen , was het vandaag tijd voor een rustdag met toeristische activiteiten. Wat al sinds vorig jaar op m’n TO Do lijstje stond, was de Swartberg Pass over rijden. De 27 kilometer lange Swartberg Pass is een van de mooiste bergpassen ter wereld! Deze grindweg leidt je via steile haarspeldbochten naar de top op een hoogte van 1.583 meter. Niet alleen vanaf het hoogste punt is het zicht adembenemend, maar ook de weg er naartoe is geweldig. Na elke bocht verbaas je je over de schoonheid van het landschap.
Zwartbergpas.
Na het ontbijt heeft Pete mij vlug naar de luchthaven van George gebracht waar ik een huurauto had gereserveerd. Nadat ik bij Pete m’n bagage had ingeladen ben ik richting Oudtshoorn gereden. Voor de toegang naar de Cango Caves moet je dan linksaf de baan naar de Swartbergpass nemen. Het eerste deel is nog geasfalteerd, maar dan gaat de baan over in een grindweg die bij momenten steil oploopt. In principe heb je een 4×4 nodig om de pas over te rijden, maar met m’n wagentje hing het ook, weliswaar met een slakkengangetje. Onderweg uiteraard enkele malen gestopt om de nodige foto’s te nemen.
Eens over de top begint de afdaling richting Prince Albert. Erg leuk om te doen en de vergezichten zijn werkelijk adembenemend mooi.
In Prince Albert heb ik dan een lunch genomen en de lokale middenstand wat gesponsord. Voor de terugweg naar Wilderness ben ik rondgereden via de R407 richting Klaarstroom en De Rust. Dit stuk weg tussen beide dorpjes slingert door de indrukwekkende Meiringspoort met gigantische bergflanken. Wegens tijdgebrek heb ik wel de verschillende bezienswaardigheden van Oudtshoorn, zoals de Cango Caves, de struisvogel boerderijen en het wildpark niet kunnen bezoeken. Hopelijk lukt dit bij een volgende editie.
Terug in Wilderness heb ik mij ingecheckt in het Fairy know hotel. Voor morgen is er in de voormiddag immers een mooi venster voorspeld om te starten vanaf de map.
Zwembad Fairy Know.
De laatste dag van de stage voor de studenten. Na het ontbijt heeft iedereen ingepakt. Er was geen haast bij want er was nergens veel wind te bespeuren. De voorspelling gaf een mooie bries uit een ZO richting. Toen we op de map toekwamen kon iedereen gelijk de lucht in. Eerst was het nog wat zwak maar na de eerste vlucht trok de wind meer aan, zodat de leerlingen daarna zelfs konden toplanden.
De eerste piloten in de lucht.
Ik heb een vlucht gemaakt van 4u en 18min.
Zie syride: https://www.syride.com/en/pilots/Jan_Bernaerts/244791
Het was geweldig in de lucht. Naar de avond toe kon je zelfs over het strand en de branding van de oceaan vliegen zonder weinig hoogte te verliezen. Een geweldige dag!
Viewpoint van The Map.
Wilderness van uit de lucht.
De startplaats van uit de lucht.
Vanochtend was het hier grijs en grauw. Er werd een ZW wind voorspeld waardoor we te Sedgefield zouden kunnen vliegen. Maar in de loop van de voormiddag begon het te regenen, zodat we tot na de middag een lange lunchpauze moesten inlassen. In de loop van de namiddag klaarde het uit en konden we eerst al met de Pull Up gliders spelen op het strand van Kleinkrantz. Tot de wind dan verminderde en ik kon starten voor een soarvlucht van 1:20 u.
Uiteindelijk is het nog een erg mooie dag geworden en konden de leerlingen ook nog enkele vluchten vanaf de hoge startplaats maken. Voor morgen opnieuw een ZO wind, dus het zal druk worden op de map.
Er was een mooie ZO bries voorspeld zodat we de hele dag konden vliegen vanaf de map.
Toen we aankwamen op de startplaats waren de condities al prima zodat ik ook al gelijk ben gestart voor een vlucht van net geen uur.
Take Off.
Terug boven konden we onmiddellijk gaan voor een tweede vlucht. Het ging hoog toen. Aangezien Pete enkele tandemvluchten moest maken, ben ik na een klein uurtje gaan toplanden om de leerlingen met de bus aan het strand te gaan oppikken.
Terug boven moesten we even wachten want de condities op de startplaats waren te sterk. Na een half uurtje konden we opnieuw de lucht in voor een derde vlucht vanaf de Map. Na de middag zwakte de wind af en viel helemaal wag, zodat we nog naar Sedgefield zijn gereden. Ik ben er als eerste gestart en kon nog net voor de wind en thermiek wegviel toplanden om de bus naar de landing te rijden.
Startplaats Sedgefield.
Zoals op vrijdag hier de gewoonte is na het vliegen, zijn we nog verder doorgereden naar Knysna voor de vrijdag avond markt, waar we onze honger en dorst hebben gestild.
The Knysna Friday Market.
Vandaag was het plan A om naar Sedgefield te gaan vliegen. Maar toen we op de startplaats toekwamen, blies de wind reeds te hard en het was bovendien erg vlagerig. Dan maar terug gevallen op plan B en zijn we naar Kleinkrantz gereden. Daar was de wind te veel cross. Na de lunch zagen we enkele tandems vliegen vanaf de startplaats aan het hotel. Daar was het wel mogelijk om met mini-wings te starten tot ook daar de wind te cross begon te blazen. De voorspelling was dat de windkracht zou afnemen, zodat we in de latere namiddag nog naar Sedgefield zijn gereden. Maar daar stond de windzak op de landing al west. Uiteindelijk geen vliegmogelijkheden vandaag. Morgen wordt er opnieuw een ZO windrichting voorspeld, zodat we hopelijk terug van de map kunnen vliegen.
De Continental windsock heeft zijn beste tijd gehad. 
Blog van Jan Bernaerts 